জীৱন জীয়াই থকাৰ কলা গীতাৰ এই ১০ টা কথাত লুকাই আছে,
আপুনিও জানে ভাগৱত গীতাৰ আদৰ্শ অনুসৰণ কৰি মানুহে
কেৱল নিজৰ ভাল কামেই নহয়, সমগ্ৰ মানৱ জাতিৰ বাবেও
ভাল কাম কৰিব পাৰে।
হিন্দুসকলৰ ধৰ্মীয় গ্ৰন্থ
শাস্ত্ৰজ্ঞসকলে কয় যে ভাগৱত গীতাৰ কিছুমান কথা বুজিলে আৰু পালন কৰিলে মানুহৰ জীৱন সফল আৰু সুখী হয়। আপোনালোকক জনাও যে গীতাত কৰ্ম, জ্ঞান যোগ, ৰাজ আৰু ভক্তি যোগৰ কথা অতি সুন্দৰকৈ উল্লেখ কৰা হৈছে। শ্ৰীমদ ভাগৱত গীতাই কেৱল ধৰ্মৰ জ্ঞান প্ৰদান কৰাই নহয় জীৱন যাপনৰ
পদ্ধতিও কয়। মহাভাৰতৰ যুদ্ধৰ পূৰ্বে শ্ৰীকৃষ্ণ আৰু অৰ্জুনৰ সংলাপ মানুহৰ বাবে
প্ৰেৰণাদায়ক। গীতাৰ শিক্ষা পালন কৰি আমি কেৱল নিজৰেই নহয়, সমাজখনকো
উপকৃত কৰিব পাৰিম। মহাভাৰতৰ যুদ্ধত যেতিয়া পাণ্ডৱ আৰু কৌৰৱৰ সৈন্যৰ
মুখামুখি হছিল, তেতিয়া শত্ৰুৰ সৈন্যত নিজৰ আত্মীয়ক দেখি অৰ্জুন হতাশ
হৈ পৰিছিল। তেতিয়া অৰ্জুনৰ ৰথী হোৱা শ্ৰীকৃষ্ণয়ে তেওঁক উপদেশ দিয়ে যে
পাৰ্থ, আপুনি দুখ ত্যাগ কৰি যুদ্ধ কৰিব লাগে। আজিও জীৱনৰ অসুবিধাৰ সৈতে
যুঁজিবলৈ মানুহে গীতাত উল্লেখ কৰা সূত্ৰসমূহ গ্ৰহণ কৰা উচিত। গীতাৰ সূত্ৰ
গ্ৰহণ কৰি ব্যক্তিয়ে প্ৰগতিৰ পথৰ দিশে আগবাঢ়ি যায়।
গীতাৰ এই ১০ টা কথা
১/ চিন্তাধাৰাৰ পৰিৱৰ্তন-
জ্ঞান আৰু কৰ্মক সমান বুলি ভবা জ্ঞানী মানুহৰ চিন্তাধাৰা শুদ্ধ। সঠিক
মনোভাৱ থকা ব্যক্তিয়ে আকাংক্ষিত ফলাফল লাভ কৰে। গতিকে এজন
ব্যক্তিয়ে জ্ঞান আৰু কৰ্মত সমতা বজাই ৰাখিব লাগে।
২/মন নিয়ন্ত্ৰণৰ প্ৰয়োজন-
মনটো বৰ চঞ্চল আৰু ইয়াৰ পৰা তালৈ সদায় বিচৰণ কৰি থাকে। এই
মনটোৰ কাৰণে মানুহে বিভিন্ন বিপদত পৰে , বিক্ষিপ্ত মন এটা নিয়মীয়া
যোগাসন আৰু ধ্যান-ধাৰণাৰ দ্বাৰা নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব পাৰি।
৩/ খং নিয়ন্ত্ৰণ কৰা-
গীতাত লিখা আছে যে ক্ৰোধে বিভ্ৰান্তিৰ সৃষ্টি কৰে আৰু বিভ্ৰান্তিয়ে বুদ্ধিমত্তাক
বিচলিত কৰে। যেতিয়া বুদ্ধি বিচলিত হয় তেতিয়া যুক্তিৰ ক্ষমতাও বিকল হৈ
পৰে। যেতিয়া মানুহৰ যুক্তিৰ ক্ষমতা নাথাকে তেতিয়া তেওঁ অৱনতিৰ দিশে
আগবাঢ়ি যায়। সেয়েহে খং পৰিহাৰ কৰিব লাগে।
৪/মনক নিয়ন্ত্ৰণ কৰাটো প্ৰয়োজনীয়-
মনটো বৰ চঞ্চল। ইয়াক নিয়ন্ত্ৰণ কৰাটো অতি প্ৰয়োজনীয়। মনটোক নিয়ন্ত্ৰণ
কৰিব নোৱাৰা মানুহৰ মনটোৱে শত্ৰুৰ দৰে কাম কৰে আৰু ক্ৰমান্বয়ে মানুহজন
ভুল পথৰ দিশে আগবাঢ়ি যায়।
৫/আত্মনিৰীক্ষণৰ প্ৰয়োজন-
মানুহে প্ৰতিদিনে আত্মনিৰীক্ষণ কৰা উচিত। আত্মনিৰীক্ষণৰ জৰিয়তে লাভ কৰা
জ্ঞানেৰে এজন ব্যক্তিয়ে নিজৰ ভিতৰত লুকাই থকা অজ্ঞানতাৰ অন্ধকাৰ
আঁতৰাব পাৰে।
৬/কৰ্মৰ ফল-
ভগৱান শ্ৰীকৃষ্ণই গীতাত কৈছে যে মানুহে যি কাম কৰে, সেই অনুসৰি
ফলাফল পায়। গতিকে জীৱনত ভাল কাম কৰিবলৈ গুৰুত্ব দিব লাগে।
৭/বিশ্বাসৰ দ্বাৰা সফলতা-
মানুহে যি বিচাৰে তাকে সাধন কৰিব পাৰে, মাথোঁ লাগে আকাংক্ষিত বস্তুটো
লাভ কৰিবলৈ সমৰ্পিততাৰে কাম কৰা। এনে কৰিলে এজন ব্যক্তিয়ে
নিশ্চিতভাৱে সফলতা লাভ কৰে।
৮/এনেদৰে মানসিক চাপৰ পৰা সকাহ পাওক-
প্ৰকৃতিৰ বিপৰীত কাম কৰি মানুহে মানসিক চাপত ভুগিছে। এই উত্তেজনাৰ
ফলত মানুহৰ ধ্বংস হয়। গতিকে মানসিক চাপৰ পৰা মুক্ত হৈ থাকিবলৈ ধৰ্ম
আৰু কৰ্মৰ পথ গ্ৰহণ কৰা উচিত।
৯/চিন্তাৰ পৰা আচৰণ সৃষ্টি কৰা-
মানুহে যি ধৰণে চিন্তা কৰে, সেই অনুসৰি আচৰণ কৰে। নিজৰ আভ্যন্তৰীণ
আত্মবিশ্বাস জাগ্ৰত কৰি নিজৰ চিন্তাধাৰাত পৰিৱৰ্তন আনিব পাৰি, যিটো
মানুহৰ জীৱনৰ বাবে ভাল হ’ব।
১০/সঁচাকৈয়ে কাম কৰক-
এজন জ্ঞানী ব্যক্তিয়ে নিজৰ কৰ্মক অগ্ৰাধিকাৰ হিচাপে ৰাখে, তাৰ ফলাফলৰ কথা
কেতিয়াও নাভাবে। যিকোনো কাম কৰাৰ এইটোৱেই উত্তম আৰু সঠিক উপায়।
